Interview met wijkwerker Danny rombauts

Danny Rombaut: “Als je sociaal voelend bent, is dit een prachtige job.”

Godelieve Claes : “En Danny kan alles, dat is ongelofelijk.”

Danny: “Na mijn ziekte met mijn rug en mijn leeftijd is het moeilijk om werk te vinden. Toen had ik vernomen dat het PWA-systeem bestond. Ik heb me meteen opgegeven. Ik wilde werken. Momenteel doe ik klusjes bij negen verschillende particulieren. Ook werk ik voor de gemeente Brasschaat bij occasionele evenementen zoals helpen op de dorpsdag en het controleren van kinderfietsen op scholen.”

Bram: “Waar heb je vernomen dat er zo iets als het PWA bestond?”

Danny: “Ik heb dat ergens gelezen denk ik of de VDAB heeft er me attent op gemaakt. Ik werk nu reeds 3 jaar in het systeem. Ik zat al 2 jaar thuis met mijn rug. Ik kon thuis niets doen. Ik liep de muren op. Ik wilde graag terug aan de slag. Maar door mijn rug en mijn leeftijd is het moeilijk om werk te vinden dus dit is voor mij een goede oplossing. Godelieve is mijn eerste klant geweest en ook het contact met Pascale (Huybrechts, wijkwerkbemiddelaar Kapellen) verloopt zeer goed. Ik zie haar maar 1 maal per maand. Ik heb met haar een super goed contact.”

Bram: “Helpen ze je binnen de VDAB nog verder met het toesturen van vacatures?”

Danny “Ze sturen me nog wel vacatures en ik ga nog solliciteren. Ik wil uiteraard nog terug gaan werken, maar de realiteit is dat dat in mijn situatie niet vanzelfsprekend is. Ik heb bijvoorbeeld onlangs voor een job als chauffeur gesolliciteerd. Hierbij moest ik mensen naar hun nierdialyse brengen en terug voeren. Dit zou voor 20u in de week zijn, een ideale job, ook voor mijn rug. Maar ik paste daar helaas niet in het profiel. En dat krijg ik telkens weer te horen. En dat wordt je beu. Dus ik ben blij dat ik kan wijk-werken. Ook omdat dit een heel sociale en leuke job is. Bij de meeste mensen heb ik een echte klik. Bij die mensen kom ik ook buiten het wijk-werken een handje helpen omdat deze mensen dat echt nodig hebben. Zo vraag ik wel eens of ik geen boodschappen moet gaan doen.”

Bram: “Had je reeds ervaring in het tuinonderhoud, voor je aan de slag ging binnen het wijk-werken?”

Danny “Ik heb nooit in tuinen gewerkt maar ik ben wel handig en ik kan redelijk veel. In de tuin werken is ook deels ontspannend. Ik krijg ook voldoening als ik ergens geweest ben en ik kan de tuin proper achterlaten. Zo heb je eer van je werk en heb je de mensen blij gemaakt.”

Godelieve: “Danny komt hier al 3 jaar en ik ben heel content over hem. Ik ben al tien jaar ingeschreven in het systeem en heb steeds bekwame mensen over de vloer gekregen maar Danny is toch wel de beste. Sommige bleven niet lang. Ze vonden werk of werden ziek.”

Bram: “Heeft u nog contact met de mensen binnen de VDAB?”

Godelieve: “Ja, éénmaal per jaar. Nu moet ik lidgeld betalen. Dan ga ik wat respons geven over hoe het loopt. Ik ben ook heel content van Pascale.”

Danny: “Ze informeert me goed.”

Godelieve: “Het is goed dat het systeem bestaat voor oude mensen want er is een nood aan.  We willen immers zo lang mogelijk in huis blijven.”

Bram: “Ik kan uit het gesprek al wel afleiden dat u zeer tevreden bent over Danny.”

Godelieve: “Ja, Danny heeft enkele maanden een interim gedaan bij een doe het zelf zaak. In tussentijd moest ik niemand anders hebben. Ik heb gewacht tot Danny eventueel terug beschikbaar was.

Danny: “Ik heb inderdaad een interim gedaan. Eerst heb ik via De Ploeg (het huidige Emino) een stage gedaan bij het bedrijf. Ondanks dat het zwaar was met mijn rug waren ze er wel tevreden over mij. Ze hebben me toen een contract van zes maanden aangeboden als tijdelijke vervanging. Maar twee maanden was de werknemer terug en ik moest vertrekken. En dan ben ik direct terug naar Pascale gegaan om te vragen of ik niet terug aan de slag kon binnen wijk-werken.  Ik kon toen direct terug aan de slag bij al mijn vorige adressen.  Die mensen waren toch nog allemaal aan het wachten op een wijkwerker, de wachtlijsten zijn lang.”

Godelieve : “Ja, ik heb gewacht op Danny, hij ging dan toch maar maximum 6 maanden weg zijn.  En er was ook niemand anders he”

Danny : “Het is nu ook niet meer op vrijwillige basis, maar verplicht vanuit de VDAB voor langdurige werklozen.  Maar dit lukt blijkbaar niet zo goed, de wachtlijsten zijn heel lang.” 

Bram: “Ja, sinds de hervorming van PWA naar wijkwerken twee jaar geleden, zijn de profielen van instroom anders.  Het is soms moeilijker om een match te vinden tussen verwachtingen van de gebruikers en de profielen van de wijkwerkers”

Danny : “Niet iedereen wil doen wat ik doe he.  Het is trouwens veel meer dan gewoon gras afrijden.  Er is altijd genoeg te doen in de tuin.  En Godelieve helpt altijd mee he.”

Godelieve: “Ik heb pas een nieuwe schouder gekregen, dus ik moet nog een beetje voorzichtig zijn.  Maar ik moet bijna niets doen hoor, het gaat mij om het babbeltje.  Dat is voor mij ook heel belangrijk.”

Danny : “Inderdaad, dat is heel belangrijk.”

Godelieve : “Maar vroeger was het systeem toch beter he, mocht je toen niet meer uren doen?”

Danny : “Ja, toen 75 uur, nu 60, en dat is soms toch te weinig om de piekmomenten in het tuinwerk op te vangen, zoals het extra werk in de lente en de blaadjes vegen in de herfst.”

Godelieve : “En het is ook een beetje duurder geworden, van 5,95€ naar 7,45€, dat is natuurlijk nog goedkoop.  Maar het is wel jammer dat wij er meer voor moeten betalen, terwijl er niet meer naar de wijkwerkers gaat.  Dat is wel jammer.”

Danny : “Maar het is toch een leuke bijverdienste : als ik een volledige maand werk als wijkwerker, verdien ik toch 250€ extra bovenop mijn werkloosheidsuitkering.  Dat is voor mij voldoende, ik haal mijn voldoening vooral uit het werk dat ik doe, de verdienste is bijkomstig voor mij.  Ik ben blij dat ik bezig ben, dat ik niet thuis zit.  Ik ben nog geen oude mens he, al beschouwt de arbeidsmarkt mij wel zo … ”

Bram : “Je doet dus momenteel werk bij 9 adressen, maar je werkt ook bij gemeentes?”

Danny : “Ja, maar dat is sporadisch, het is voornamelijk bij de mensen thuis.  Niet alle gemeentes maken hier gebruik van trouwens.  Bij Brasschaat werk ik bijvoorbeeld op de dorpsdag, dat wordt echt gedragen door de wijkwerking.  Maar Kapellen bijvoorbeeld werkt niet met wijkwerkers, zij werken enkel met hun gemeentearbeiders.  Ze willen de werklozen verplichte gemeenschapsdienst laten doen, wel zoiets als een dorpsdag is echt een gemeenschapsdienst he.  En veel wijkwerkers zullen dat leuker vinden dan tuinwerk.”

Bram : “Inderdaad, niet iedereen kan fysieke arbeid verrichten, of zijn bijvoorbeeld op zoek naar zittend werk, voor deze personen hebben we ook werk nodig.”

Danny : “Ik heb ook vaak last van mijn rug, als er een dag is waarop ik voel dat het echt niet gaat, dan verplaats ik mijn afspraak van die dag.”

Godelieve : “Ik vind dat helemaal niet erg, ik heb liever dat hij verplaatst dan dat hij met pijn zit.  En bijvoorbeeld ook met regenweer, dan moet het tuinwerk soms ook verplaatst worden.”

Danny : “Zo doe ik in de winter veel meer klusjes binnenshuis : een schapje hangen, iets schilderen, …   En als het echt heel druk is geweest, dan is het soms ook fijn om drie weken geen wijkwerk te doen.  Thuis moet er soms ook nog iets gebeuren.  En als ik daar vragen over heb kan ik altijd bij Pascale terecht.”

Godelieve : “Pascale is echt ongelofelijk, zo een sympathieke!  Altijd even vriendelijk.”

Danny : “Dat vind ik ook heel belangrijk, ze is heel toegankelijk, ik kan alles bespreken met haar.  Als ik bijvoorbeeld voel dat er ruimte is voor extra werk, dan zeg ik dit tegen Pascale, dat ze me nog een postje kan bij geven.  Er zijn immers ook plaatsen waar ik niet elke week kom, maar bijvoorbeeld maar om de 14 dagen, omdat deze mensen bijvoorbeeld kleinere tuinen hebben.  Met Erika (Deben, wijkwerkbemiddelaar) van Brasschaat heb ik bijvoorbeeld ook een goed contact.  

Want die bemiddelaars hebben soms ook moeilijk hoor.  Er is veel vraag naar wijkwerkers, er zitten veel gebruikers te wachten, maar er zijn er niet voldoende wijkwerkers beschikbaar.”

Bram: “Ja, het wijkwerksysteem is in eerste instant gericht op de wijkwerkers, niet op de gebruikers.  Het systeem heeft als doel de wijkwerkers aan het werk krijgen.  Niet om de gebruikers van hulp te voorzien.”

Danny : “ Terwijl er toch zeker een behoefte aan is.  Oudere mensen blijven langer thuis, maar ze kunnen niet meer alles zelf.  En dan is een dienst die hen kan helpen bij klusjes toch echt nodig.”

Bram : “Het profiel van de nieuwe instroom van wijkwerkers matcht echter niet altijd met deze behoefte.”

Danny: “En het is ook belangrijk dat het goed klikt he, tussen de wijkwerker en de gebruiker.

Ik weet dat het de bedoeling is dat de wijkwerker begeleid wordt naar vast werk, maar ik heb het werkritme en de werkethiek al he.  Ik kom bijvoorbeeld nooit te laat, eerder te vroeg.  Dit is typisch voor oudere mensen.  Maar toch gaat er bij sollicitaties altijd de keuze naar iemand jonger.  Ik begrijp dat wel, maar ik vind het wel heel jammer.  Onze werkattitude is nochtans beter he.  Ik ben er echt van geschrokken hoe snel je wordt afgeschreven op de arbeidsmarkt.  Met Joke Bonte (Bemiddelaar VDAB) heb ik het er vaak over, maar het is heel demotiverend om telkens te solliciteren en er niks van te horen.  Dan vraag je je soms af, waarom zou ik nog solliciteren, over drie jaar kan ik met pensioen gaan.  En ik ben bezig momenteel toch ook bezig. 

In Brasschaat zijn er nog wijkwerkers die dezelfde leeftijd als ik hebben, en die zeggen ook allemaal hetzelfde.  Wij zijn gewoon afgeschreven.  De regering beseft dit niet altijd.

De laatste job waar ik gesolliciteerd had, had als bedenking dat ze me moesten opleiden en dat ik dan over 3 jaar op pensioen zou gaan.

Godelieve : “Terwijl dat toch echt iets voor u was he.”

Danny: “Ja, Joke van de VDAB dacht dat ook.  Het was ideaal voor mij: niet rug belastend, 20uur per week,…  Heel jammer.  Dus ik ben heel blij dat er zoiets als Wijkwerken bestaat!